Cunfrarìa Nostra Sennora de su Rosairiu de Loceri
Pregai cun su Rosàriu, no est atru chi cuntemplai cun Maria sa cara de Gesùs.
Sa Cunfrarìa Nostra Sennora de su Rosàriu de Loceri est istat connota de su tempus antigu. Parit chi s’urtima costututzione siat de is primus de su 1800, aici parit siat iscritu in unu documentu allogau in comunu. Fut ativa in Loceri finas a sa fini de is annus 70 e imoi est istat torra fundat in su nou ispìritu de su Cuntzìliu Vaticanu II.
Est dotat de un’istatutu provisòriu finas de unu definitivu aprovau dae s’Ordinàriu Diotzesanu.
Su Fini de sa confraria est su de riuniri unu grupu de fidelis chi s’impegnant a s’agiudai: in sa pràtica de sa vida cristiana, in sa via ispetzìfica de s’ispiritualidadi mariana. in sa partetzipatzioni a sa vida litùrgica e si rendit disponìbili a sa pastorale de sa parròchia.
Bestiri una Divisa non bolit èssiri unu banale torrai in segus a su connottu ” ma bìviri in su su presenti segundu sa cultura nostrana
Sa bestimenta de su cunfrara cunsistit in: una tùnica bianca, richiamu a sa veste de su batiari. Unu cordoni, richiamu a s’intèndiri istrintus a sa Lege de su Sennore. Sa capa niedda e sa corona de su rosàriu a sa tzinta , rimandat a sa devotzioni particulari a Santu Domìnigu Gùzman chi iat tentu una bisione de sa Vèrgine Maria e sa cunsigna de su rosàriu, e si est impegnau po sa difusioni de sa pia pràtica de sa resita de su rosàriu. Unu pannu de conca biancu est signu de s’anonimau de is bonas òperas.
“Cherimus istratzare sa traditzione a su conformismu e la fàghere devènnere rivolutzionària”.
Un’elementu caraterizanti de sa cunfraria est s’impegnu a custoiri e promòviri s’impreu de sa limba sarda e de sa cultura populari in sa vida ispirituali nostra, bivendu in su totu su tessutu culturali nostru.
Sa confraria s’impegnat a tènniri biu su sufràgiu de is defuntus, partetzipandu a is tzelebratzionis esequialis de is parrochianus e a su dolore de is familiaris in is vèglias fùnibris cun sa resita de su Santu Rosàriu.
Ufìtziu Limba Sarda Ogliastra 